فرسودگی دانش
فرسودگی دانش (اصط.رجا) عبارت است کم کفایی تبیینی و کارکردی یک دانش، نسبت به شرایط متوَقَّع آن در هر عصر. فرسودگی دانش وقتی رخ می دهد که مفاهیم علومیای که در بستر یک علم هستند به علّت عدم تعامل علم ساختی با معارف درونی و بیرونی از کفایت تبیینی و تولید معرفت انضمامی فرو افتند. حال یا در تبیین حکم فرسوده می شود یا در تبیین موضوع.
Visits: 5
سلام اعم از آن است.