ایدئولوژی (ش.ش/ جا.ش/ فر.ش)
ایدئولوژی، دستکم دو معنا دارد:
-
بخش هنجاری یک مکتب فکری اجتماعی یا دینی که ارزش و باید و نباید تولید می کند.
-
بخشی از حوزۀ باورهای توصیفی یا هنجاری است که نمی توان درباره آن بحث کرد (نگا. بد-ایدئولوژی ها)
گاهی کل یک دین را، ایدئولوژی می گویند.
نکات مهم
-
فیلسوفان علم، جامعه شناسان، فرهنگ شناسان و عالمان دین، ناچار از مطالعه عمیق ایدئولوژی (ها) هستند.
-
ایدئولوژی ها در سپهر معرفت و سپهر فرهنگ زندگی می کنند.
-
یک ایدئووژی ممکن است رفتاری همچون ناعلم بد داشته باشد.
-
اندیشه های بشری بدون ایدئولوژی، دکترین، پارادایم و مانند آن نخواهند بود. کسانی که گمان می کنند ایدئولوِژی را می زدایند، گمان باطلی دارند.
-
ایدئولوژی ها، ذاتاً میل به فرامذاکره ای بودن دارند و نه لزوما فرامباحثه ای. یک بدایدئولوژی، فرامباحثه ای است.
-
بنابرین رفتار معتقدان به یک ایدئولوژی دو گونه است:
-
-
-
آنان که اعتقادات ایدئولوژیک خود را فرامباحثه ای می دانند (بدایدئولوژی ها)
-
آنان که اعتقادات ایدئولوژیک خود را قابل مباحثه می دانند، و اگر چه درباره آن قبل از یافتن مستندات خلاف، کوتاه نیایند (خوب ایدئولوژی ها)
-
-
کسانی که کلاً ایدئولوژی را بد می پندارند، احتمالاً از روی رفتار بدایدئولوژی ها، داوری کرده اند. اوصاف بدایدئولوژی ها را اینجا بخوانید.
Visits: 85
سلام اعم از آن است.